Artan nüfus, ortaya çıkan enflasyon, konut fiyatlarının artması, sarsıntı riski, kent hayatının yoğunluğu ve tarımda baş göstermeye başlayan kıtlık birçok vatandaşı, cet toprağı olan köylere dönmeyi sevk etti.
Öte yandan gençler de kendi topraklarında hayat kurmak için çiftçiliğe yöneldi. 4 yıl ve üzeri yüksekokul yahut fakülte, yüksek lisans yahut doktora mezunu olan çiftçi sayısı 2024’te 125 bin 126 oldu. Her yıl artan çiftçi sayısının içindeki genç çiftçi oran böylece 2 milyon 322 bin 211’e çıktı.
TARIM VE ORMAN BAKANLIĞI’NDAN GENÇLİK KONSEYİ
Tarım ve Orman Bakanlığı tarafından 2023 yılında Tarım Orman Gençlik Kurulu kuruldu. Genç çiftçileri bir ortaya getiren Kurul, dinamik ve şuurlu üretimi hedefliyor.
Öte yandan Tarım ve Orman Bakanlığı’nın kurduğu Çiftçi Kayıt Sistemi’ndeki 40 yaş ve altındaki bayan çiftçi sayısı 2015’te 9 bin 256 iken bu sayısı 2024’te 41 bin 370 oldu. Bu kategorideki erkek çiftçi sayısı ise 304 bin 19’a ulaştı. Toplamda çiftçi sayısı 345 bin 389’a yükseldi.
ÇİFTÇİ SAYISI YÜKSELİYOR, TARIM TOPRAĞI AZALIYOR
Öte yandan 2002’de 26 milyon 579 bin hektar olan tarım yeri 2019’da 23 milyon 94 bin hektara kadar düştü. Buna nazaran tarım alanları 18 senede yüzde 12,3 azaldı.
2002’de 930 bin hektar olan zerzevat bahçeleri, 2017’de 798 bine hektara kadar düştü. TÜİK’in 2022 bilgilerine nazaran ise bu topraklar 718 bin olarak dokümanlarda yer aldı.
Buna nazaran kuru fasulye, soğan, kırmızı turp, beyaz turp, patlıcan üretimleri de tarım alanlarının azalmasıyla düştü. 2021 datalarına nazaran kuru fasulye 305 bin, 2022’de 270 bin ton olarak kayda geçti. Kuru soğan 2021’de 2 milyon 500 bin ton üretimde çıkış yaparken bu sayı 2022’de 2 milyon 350 bin ton olarak gerçekleşti. Pırasa 2021’de 213 bin tonken bu sayı 2022’de 168 bin ton oldu.
Kırmızı turp 2021’de 209 bin tonken bu 2022’de 171 bin ton olarak gerçekleşti. Beyaz turp 2021’de 4.469’ken bu sayısı 2022’de 3 bini buldu. Patlıcan 2021’de 832 bin tonken bu sayı 780 bin tona düştü.
ATA TOHUMLARI YASAKLANDI
Türkiye’de cet tohumları 2006 yılında 5555 Sayılı Tohumculuk Kanunu ile standardizasyon sorunu yarattığı gerekçesiyle yasaklandı. Türkiye şu an da standart-sertifikalı zerzevat tohumu kullanıyor. DNA^sı bakımında cet tohumları yıllarca kullanılabiliyor ve çeşitli iklim değişikliklerine karşı güçlü bir direnç gösterebiliyor.
ODATV İMTİYAZ SAHİBİ GAZETECİ MUHARRİR SONER YALÇIN CET TOHUMUNUN KIYMETİNİ ANLATMIŞTI
Gazeteci – muharrir Soner Yalçın kaleme aldığı “Saklı Seçilmişler” kitabın da yerli tohumun ehemmiyetini anlatmıştı.
Yalçın kitapta, başta Rockefeller ailesine ilişkin olmak üzere global şirketlerin, genetiği değiştirilmiş tohum, gübre, ilaç ve sıhhat bölümlerine dünya genelinde birebir anda el atmalarına dikkat çekmişti.
Meksika’daki laboratuvarlarda genetiği değiştirilen tohum ve yiyeceklerin yıllar evvel dünyaya “açlık bitecek” propagandasıyla dağıtıldığını anlatan Soner Yalçın, tohumların açlığı bitirmediği üzere insanların sıhhatini bozarak, global firmalara bağımlı hale getirdiğine dikkat çekmişti.
Asıl problem: Tarım ve besin, Rockefeller üzere küresel şirketlerin endüstriyel şekillendirmesiyle globalleşti. Kırma tohumlarla başlayan süreç ABD ve (Almanya liderliğindeki) AB’yi dünya tarımının sahibi haline getirdi. Global imparatorlukları için “Mahşerin Dört Atlısı” devredeydi:
-1901’de kurulan ABD’li Monsanto,
-1802′ de kurulan ABD’li DuPont,
-1989’da kurulan ABD’li Dow Agroscinces,
-2000′ de kurulan İsviçre’li Syngenta!
Dünya tohum pazarı -şimdilik- 50 milyar dolara dayandı.
Pirinç, buğday, mısır, pamuk, soya fasulyesi, hatta birtakım zerzevat ve meyvelerle dünya tarımının yüzde 90’ı bu firmaların denetimine girdi.
Evet. Tohumu üretip satanlar bu global şirketler.
Evet. Tohum kimyasal ilaçlarını zehirlerini üretip satanlar bunlar.
Evet. “Açlıktan kurtaracağız” masalıyla insanları hastalıkların pençesine atanlar bunlar.
Dünya çapında tehlikeli iktisadi bağımlılığın ve beslenme sonucu oluşan hastalıkların sorumlusu bu dev global firmalar.
Ne açlığı? Dünyada yılda 1.3 milyar ton besin çöpe gidiyor. Bunun önüne geçseler, besin çöpe gideceğine 1.8 milyar insanın yiyeceği olur! Dönüp baktıkları yok. Bu nedenle dünyada her gün 5 yaş altı 20 bin çocuk yetersiz beslenme nedeniyle ölüyor.
“Yeni dünya düzeni” dedikleri işte bu.
Bakınız … Dünya tarım piyasasına hakim altı global şirket vardı:
BASF (Almanya), Bayer (Almanya), DuPont (ABD), Dow Chemical (ABD), Monsanto (ABD) ve Syngenta (İsviçre).
Hepsinde Rockefeller’ın payı olması şaşırtan mı?
Bu global şirketler; GDO’lu tohum pazarının yüzde 100’üne, ticari hibrit tohum pazarının yüzde 63’üne, GDO araştırmaları nın yüzde 7S’ine ve “zararlı organizmaları” yok etmek için satı lan kimyasal unsurların yüzde 76’sına hükmediyor! Yıllık, 65 milyar dolar gelirleri var.
Son iki yıldır… Birbiriyle rekabet etmesi gereken bu altı şirket birbiriyle birleşmeye başladı? Niçin?
Bir taşla kaç kuş vuracaklar:
1) Tohumlarını satacaklar…
2) Tohumlarını kullananlara gübre-ilaç satacaklar…
3) Tohumlarını ekenlere petrollerini satacaklar…
4) Parası olmayanlara kredi verecekler…
5) Bu tarım felaketi sonucu hastalananlara ilaç satacaklar… Daima birebir soruyu tekrarlayacağım:
Tüm bunları Rockefeller üzere global şirketler yalnızca para kazanmak için mi yapıyor? Ülkeleri boğazlarından kendilerine bağlamak için mi yapıyor? Öbür? .
Hastalık saçan “ölüm tohumlarının” dünya tarlalarına dağıtılmalarının saklı hedefi yok mu?
(…)
Bugün global güçler… Besine hâkim oldular.
Buğdayın genetiğini değiştirdiler.
Pirincin soyanın vb. genetiğini değiştirdiler.
Tavuğu tavukluktan, sığırı sığırlıktan, balığı balıklıktan çıkardılar.
Neredeyse tüm yiyecekleri katkı unsurlarıyla doldurdular. Köyleri-üreticileri ezdiler. Üretim yapmalarının önüne geçtiler.
İnsanoğlunu endüstriyel besine mahkum ettiler, beslenme biçimini değiştirdiler.
Tohumda global güçlere mecbur bırakıldık. Gübrede, ilaçta onlara mecbur bırakıldık.
Kimyasalların hammaddesi petrolde onlara mecbur bırakıl- dık.
Mazotta, elektrikte onlara mecbur bırakıldık. Endüstriyel yiyeceklerle hastalıklara maruz bırakıldık.
Şeker üzere haz veren katkı hususlarıyla beyni öldürdüler. Kanser yaptılar, kısır ettiler. İlaca bağımlı yaptılar.
Bir yanda açlığı, başka yanda obeziteyi artırdılar. İnsanoğlunu yedi günahtan biri olan “oburluk” ile cezalandırdılar!
Peki: İnsanın sonunu mu hazırlıyorlar?
Post-insanlık çağına mı adım atıldı: Biyoteknolojiler; kopya lanmış koyundan sonra, kopyalanmış bebekler, genleri değiştirilmiş bitkiler, hormonlu besinler, bilgisayar, robotlar…
Genetiği darmadağın edilen insanoğlu nereye sürükleniyor? Biyolojik bir felaketle mi karşı karşıyayız?
Bütün bunları yapanlar “tanrı’nın ilahi gücüne” el mi attı? “Niye?” diye sormak durumundayız:
Küresel şirketlerin tek maksadı para kazanmak mı? Evet tüm bunlar yırtıcı kapitalizmin bitmeyen kar hırsı mı?
ABD-AB’nin tek hedefi ekoemperyalizm ile sömürüyü sürdürmek mi?
Başka? Öbür amaç-hedef yok mu? “Var” olduğunu tez ediyorum!
Buğdaydan pirince kadar Rockefeller, daha fazla para kazanmak için yapmadı bu karanlık çalışmaları!
Hibrit tohumun amacı!…
Genetiği değiştirilmiş yiyeceklerin amacı!… Besinden ilaca kimyasal eserlerin amacı!…
Açlığı gidermek ve daha uygun bir dünya yaratmak değil! O denli olsa… 2001 yılında IMF ve Dünya Bankası, Afrika ülkesi Malawi’nin dış borçlarım ödemesi için acil durum besin rezervini elden çıkarmasını ister miydi? Hangi hakla gayret? Hepsi palavra.